Skip to main content Skip to page footer

Welkom in Winterberg - Silbach

Silbach (564 m - 792 m boven zeeniveau) is een deelgemeente van Winterberg in Hochsauerland met ongeveer 900 inwoners.

De wijk Winterberg in Silbach ligt op slechts een paar kilometer afstand van het stadscentrum van Winterberg en staat ook bekend als het groene dorp in het dal van de naamlozen.

Actuele gebeurtenissen

Details en verdere data zijn te vinden in de evenementenkalender

Winterberg

Winterberg van zijn mooiste kant: deze lof komt van de uitvinder van de Rothaarsteig - Dr Brähmer.

De BUNDESGOLDDORF wordt al tientallen jaren door vele gasten bezocht. De mensen uit Silbach weten dus veel over het verwennen van hun gasten in de oorspronkelijke zin van het woord.

Vallei van de Naamlozen

De mooie leistenen en vakwerkhuizen van de oude Bergfreiheit (sinds 1559) liggen verspreid langs de "Namenlose" vallei.

Hillekopf, Silberberg en Nordhelle rijzen majestueus en steil de lucht in en versmelten het landschap tot een prachtig panorama.

Silbach

Neem plaats in het dorp - in mooie hotels, vakantiewoningen en gezellige pensions vlakbij Winterberg.

Van hieruit kun je alles ontdekken wat je leuk vindt en wilt doen. Het ligt aan je voeten. Maak hier gebruik van om de flora en fauna te leren kennen en waarderen.

Bergfreiheit Silbach

In de loop van de 20e eeuw ontwikkelde Silbach zich tot een populair vakantieoord, niet in de laatste plaats vanwege de idyllische ligging in het smalle hoogdal van de "Namenlose".

In 1973 werd Silbach bekroond met de gouden staats- en federale plak en de titel "BUNDESGOLDDORF" in de wedstrijd "Unser Dorf soll schöner werden" (Ons dorp moet mooier worden).

NAGELSMEDERIJ SILBACH

In de nagelsmederij wordt het traditionele ambacht van smeden gedemonstreerd en tot leven gebracht voor de generatie van vandaag.

Bus & trein

Silbach ligt aan de spoorlijn Bestwig - Winterberg en heeft daarom een directe verbinding met Dortmund, in het weekend (SA/SO) en op feestdagen elk uur in de richting van zowel Winterberg als Dortmund.

De buslijn naar Winterberg en in de tegenovergestelde richting rijdt op werkdagen elk uur.

Zowel de trein- als de busverbinding kun je gratis gebruiken met de Sauerland Card, zo vaak je maar wilt.

Winkelen in Winterberg-Silbach

In de dorpswinkel in het centrum van het dorp kunnen gasten alles kopen wat ze nodig hebben voor hun dagelijkse behoeften.

Of het nu knapperige broodjes in de bakkerij zijn of verse worst en kaas... Een uitgebreid assortiment eten, drinken, kranten en tijdschriften wacht op je. Wandelkaarten zijn ook verkrijgbaar.



Je vindt de winkel aan de Burgstr. 1 in Winterberg-Silbach. De eigenaresse is Annekathrin Wilmes. Telefoon: 02983-8780

GESCHIEDENIS VAN DE MIJNBOUWVRIJHEID VAN SILBACH

SILBACH IS EEN VAN DE OUDSTE DORPEN VAN DE STAD WINTERBERG

Op de Silberberg werden al in 1159 zilveraders ontdekt. In 1281 wordt een plaats met de naam "Silbike" voor het eerst in de Arnsberger registers vermeld als een verspreide nederzetting - dit verwijst naar Silbach. Op dat moment, meer dan 720 jaar geleden, bestond het dorp uit drie boerderijen. De inwoners van Silbach zijn echter niet alleen boeren, voornamelijk veehouders, maar ook mijnwerkers en smelters. In de volgende eeuwen groeide het dorp door de komst van mensen uit de naburige kleine dorpen rond Silbach, die vandaag de dag niet meer bestaan.

Om de mijnbouw in Silbach te bevorderen, verleende de vorst Johann Gebhard von Mansfeld, keurvorst en aartsbisschop van Keulen, Silbach in 1559 mijnbouwvrijheid. Als gevolg hiervan genieten de inwoners van Silbach privileges ten opzichte van de inwoners van de naburige dorpen: ze hoeven geen belasting te betalen, zijn vrij van handenarbeid en militaire dienst, Silbach heeft markt- en wapenrechten en vanaf 1559 worden er ook rechtbanken gehouden in de Bergfreiheit.

Aanvankelijk floreerde de mijnbouw in Silbach door de ontdekking van zilveraders. Maar er wordt ook leisteen en ijzererts gewonnen. In 1553 zou er leisteen uit Silbach zijn geleverd voor het kasteel in Kopenhagen. Bij gebrek aan lokale arbeidskrachten komen mijnwerkers uit Clausthal-Zellerfeld (Harz) naar Silbach. Rond het midden van de 17e eeuw wordt de mijnbouw aanvankelijk gestaakt vanwege het binnendringen van water in de mijnen. De inwoners van Silbach richten zich op een ander beroep, ijzerbewerking, het smeden van spijkers.

De mijnbouw in Silbach beleefde een nieuwe bloei in de 19e eeuw: de mijnwerkers groeven naar zilver, lood, ijzererts en leisteen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog boden de mijnen bescherming tegen vijandelijke luchtaanvallen. De laatste leisteengroeve in Fuchshol werd in 1950 gesloten. Toch bleef Silbach trouw aan de mijnbouw. Sinds 1923 wordt er diabase gewonnen in de Silbacher steengroeve. Een oude mijncompressor in het benedendorp en een vrachtwagen in het dorpspark herinneren aan de tijd dat er in Silbach nog leisteen werd gewonnen.

Naast mijnwerkers had Silbach in de 19e eeuw ook andere beroepen: handelaars, houtskoolbranders, boeren en nagelsmeden.

In de loop van de 20e eeuw ontwikkelde Silbach zich tot een populair vakantieoord, niet in de laatste plaats vanwege de idyllische ligging in het smalle hoogdal van de "Namenlose". In 1973 werd Silbach bekroond met de gouden staats- en federale plak en de titel "BUNDESGOLDDORF" in de wedstrijd "Unser Dorf soll schöner werden" (Ons dorp moet mooier worden).